سه‌شنبه، بهمن ۱۵، ۱۳۸۱
و اما در باره دشت اول
بولینگ برای کلمباین ک : مایکل مور مستند
جدای از مواضع حضراتی که این فیلم رو به جشنواره دعوت کرده بودند با فیلم مستند هوشمندانه ای از یک غول بی شاخ و دم 2 متری و 200 کیلویی نکته سنج ، بی ملاحظه ، شوخ طبع و رک طرف شدم . فیلمی در باره اسلحه در آمریکا با حضور آدم های مشهور و جز آن و به بهانه کشتاری که دو دانش آموز در یک دبیرستان به راه انداخته بودند.این غول مایکل مور نام دارد و بر خلاف همه خشونت در آمریکا را نه ناشی از فیلم های خشن می داند نه به خاطر موسیقی مریلین منسن بلکه آن را بر آمده از سیاست دولت و رسانه های آمریکا برای نگه داشتن مردم در وحشت از یک دشمن خیالی می داند.( بیراه هم نمی گه ). لشکری از آدم های معروف را هم جلوی دوربینش تبدیل به احمق های متعصب و سود جو کرده بود. آدم هایی مثل جرج دابلیو بوش ، بیل کلینتون و چارلتن هستن در مقابل نکته سنجی مریلین منسن ( که خداییش از ریخت مهیبش برنمی اومد) ابلهانی بیش نبودند .
این ها حواشی بود. پیگیری مایکل مور ستودنی و پی رنگ فیلمش در خور تحسین بود . ولی از آن مهم تر توانایی او در نشان دادن عریان ودر عین حال زیرکانه و غیر شعاری عمق فاجعه ای بود که آمریکا با آن رو در رو ست ...
سروش
۲:۰۸ بعدازظهر
|
