سهشنبه، آذر ۱۹، ۱۳۸۱
"خداوند همه کائنات را بر نظمی راسخ مقرر کرد"
کتابی دارم
به نام گمشده های یک کتاب آسمانی .
چراغ را خاموش کردم
اما چشمانم به تاریکی عادت نمی کند.
"خداوند همه کائنات را بر نظمی راسخ مقرر کرد
مگر زمین که آفرینش آن را با فساد رقم زد"
هنوز چشمانم در تاریکی نمی بینند
و کتابی زیر دستم نیمه کاره مانده
اما چراغ را هم نمی توانم تحمل کنم .
" خداوند همه کائنات را بر نظمی راسخ مقرر کرد
مگر زمین که آفرینش آن را با فساد رقم زد .
و انسان را گاه هبوط به زمین فرستاد
تا مایه ی این تباهی مقدر باشد"
همیشه نیاز به نور نیست
که وا می داردمان به روشن کردن چراغ
ترس از ظلمت
ترس از ظلمت ...
سروش
۷:۴۳ قبلازظهر
|