مي خونمشون   
 آرشيو    
 


دوشنبه، شهریور ۱۱، ۱۳۸۱  

همه چيز يکسان است و با اينحال نيست
احتمالا همه ديگه تا حالا ميدونن:
فرهاد مهراد مرد
نمي دونم چقدر به فرهاد علاقه داشتيد.من هم اونقدر ها طرفدارش نبودم. آهنگ هاش به نظرم عبوس و بد اخلاق مي اومد . اين که ميگم مال قديما بود .تا اين که يه ويديو ديدم از کنسرتش تو آلمان . باورم نمي شد که اين همون فرهاد باشه . اين فرهاد نجيب و متواضع و مهربان بود . پشت يه پيانو نشسته بود و با يه لبخند عجيبي که بيشتر يه جور زهرخند پيشگويانه بود LET IT BE را ميخواند . بعدهم آن آهنگ عجيب با شعر فوق العاده اش که نمي دانم مال که بود: همه چيز يکسان است و با اينحال ، نيست .
امروز صبح توي روزنامه ديدم ...
گنجشکک اشي مشي پريد

سروش ۳:۴۸ قبل‌ازظهر