جمعه، شهریور ۰۸، ۱۳۸۱
دوستان مي دونن که زياد ميونه اي با شيوه ادب کهن پارسي ندارم اما خوب يه وقتايي يه چيزايي توش پيدا مي کني که تکونت ميده : مرد را دردي اگر باشد خوش است درد بي دردي علاجش آتش است
